End of last year I had the profound privilege to photograph inside the Mamisarvik Healing Centre & Transition House and the individuals that work there, as well as some of the individuals who have come there to heal. Located in Ottawa, this is a place specifically for Inuit men and women who are dealing with issues related to alcohol and drug addictions. These addictions are usually a direct result of other traumas that most of us only see in movies or documentaries. You can find out more about this center and the Inuit community in Ontario here.
I’m ashamed to say that I’ve lived in Canada for roughly 20 years and know little about these true Canadians, as I like to call them, that originally settled these lands. I also know very little about some of the atrocities committed to the Inuit people by our government. And there were many that happened not so long ago. BUT I want to know more. The visit to this place made me want to know more. Mainly because of the kindness with which I was received, in spite of my very imposing camera and lens (or maybe because of it).
Such private things were discussed in my presence and all the while I was allowed to document it with my camera. I felt like a humbled imposter, which is something I wish our government officials would feel when dealing with Aboriginal matters. Our ways have been imposed on Aboriginal people since we got here. Their culture raped over and over again. When I typed in “crimes against Inuit people” in my search bar, about 1,540,000 results popped up. Even if only 50% or 25% of the stories that popped up in this search are true, that’s a scary amount.
You can find out a few very sad facts about the relationship between the Canadian Government and the Inuit people here and here. Not to mention the Catholic church and their grossly misguided involvement with the Inuit people. This horrific story made its rounds in our news a while back, about a Catholic priest and his single handed destruction of a small Inuit community, and with it generations of Inuit people, by sexually abusing 76 young Inuit individuals.
What have we done since to reverse the damage, other then have our Prime Minister deliver a public apology? What have we done to rebuild a community who’s culture is so rich and beautiful? I don’t know and so I don’t want to speak out too much more about something I know so little about. I feel I have little right to feel any kind of disgust and point the finger of shame at anyone but myself. This is an issue I really don’t know how to start fixing and neither do our leaders, so it would seem from the little I do know. Utopian ideals won’t work here. For now I guess, I will get educated and develop a better understanding of these issues. It’s hard not to get stuck in all that negative past… For now I will be grateful to the people at Mamisarvick for introducing me to my first taste of raw whale meat & caribou (it was delicious) but most importantly for the introduction to their lovely culture. I have never met such genuine people.
I have to mention also the originator of this meaningful assignment, Morag McKenna, a wonderful graphic designer based here in Ottawa. Morag is from Nunavut, her family moved there when she was a small child and she still feels deeply connected to the culture and works with many Inuit organizations here in Ottawa and Nunavut. She’s talented, dedicated and full of heart. I loved working with her and look forward to future assignments. Thank you Morag.
Podkoniec zeszłego roku miałam głęboki przywilej robienia zdjęć w Centrum Mamisarvik od Uzdrawiania i Transformacji, osób które tam pracują, a także niektóre z osób które tam są aby się wyleczyć. Położony w Ottawie, ten dom jest miejscem tylko dla Eskimosów, którzy mają problemy związane z alkoholem i uzależnień do narkotyków. Te nałogi są zwykle bezpośrednim wynikiem innych urazów i wydażeń, które większość z nas widzi tylko w filmach. Możesz dowiedzieć się więcej o tym centrum i społeczeństwie Eskimosów w Ontario tutaj.
Wstydzę się powiedzieć, że żyje w Kanadzie ponad 20 lat i niewiele wiem o tych prawdziwych Kanadyjczykach którzy pierwsi osiedlali te ziemie. Również bardzo mało wiem o zbrodniach popełnionych wobec tych ludzi przez nasz rząd. A było ich wiele i nie tak dawno temu. Chcę wiedzieć więcej. Wizyta w tym miejscu sprawiła że chcę wiedzieć więcej. Głównie ze względu życzliwości z jaką zostałam przyjęta, mimo mojego bardzo imponującego aparatu i obiektywu (a może tak było dlatego że miałam aparat…)
Tak prywatne tematy były omówiane w mojej obecności i cały czas mogłam je udokumentować moim aparatem. Czułam się jak upokorzony oszusta, coś co chciałabym aby nasz rząd poczuł kiedy debatują rózne kwestie Aborygenów. Nasze sposoby, zostały nałożone siłą na Aborygenów odkąd tu jesteśmy. Ich kultura zgwałcona nie raz. Gdy wpisałam w pasku wyszukiwania “zbrodnie przeciwko Eskimosów” pojawiło się 1.540.000 wyników. Nawet jeśli tylko 50% lub 25% z tych wyników które się pokazało są prawdą, to to jest przerażająca kwota.
Można dowiedzieć się kilku bardzo smutnych faktow dotyczących relacji między rządem kanadyjskim i Eskimosami tutaj i tutaj. Jest też kościół i jego rażąco błędne zaangażowanie z Eskimosami. Jedna przerażająca historia jest o pewnym katolickim księdzu i jego jedno ręczne zniszczenie małego społeczeńswa Eskimosów, przez seksualne wykorzystywanie 76 młodych osób Eskimo. Wraz z tymi 76 osobami zostały pokaleczone pokolenia Eskimosów którzy teraz żyja z konsekwenjami uczynków tego jednego człowieka.
Co zrobiliśmy aby odwrócić szkody, oprocz publicznych przeprosin od naszego rzadu? Co zrobiliśmy aby odbudować to społeczeńswo którego kultura jest tak bogata i piękna? Nie wiem, więc nie chcę mówić zbyt wiele więcej o czymś o czym wiem tak niewiele. Nie mam prawa czuć jakiego kolwiek obrzydzenia i wskazywania palcem na nikogo innego opócz siebie. Nie wiem jak ten problem zacząć naprawiać, coś co i nasi przywódcy też niewiedza, tak mi się wydaje. Utopijne ideały nie zadziałają tutaj. Myślę, że musze się dokształcić i rozwijać lepsze zrozumienie tych wydarzeń. Trudno aby nie utknąć w całej tej negatywnej przeszłości… Na razie będę wdzięczna ludziom w Mamisarvik za oferowanie mnie mojego pierwszego smaku surowego mięsa wielora i karibu (było bardzo smaczne), ale przede wszystkim za wprowadzenie mnie do ich pięknej kultury. Nigdy nie spotkałam tak szczerych ludzi.
Musze też podziękować twórcy tego zadania, Morag McKenna, dobry grafik tutaj w Ottawie. Morag jest z Nunavut, jej rodzina przeniosła się tam kiedy była małym dzieckiem. Ona nadal czuje się ściśle powiązana z kulturą Eskimo i współpracuje z wieloma organizacjami Eskimosów tutaj w Ottawie i Nunavut. Jest utalentowana, oddana i pełena serca. Bardzo podobało mi się współpraca z nią i cieszę się na przyszłe zadania. Dziękuję bardzo Morag.